Jestem dobrym obserwatorem ludzkich zachowań i zaobserwowałam ostatnio dość śmieszny fakt. Jeżeli człowiek czegoś nie usłyszy, dla przykładu jakiegoś żartu, a kobiety i mężczyźni się śmieją to on śmieje się też. W bardzo wielu sytuacjach nie stać go będzie na pytanie o powtórzenie żartu.  Zaobserwowałam takie reakcje u siebie,  swojego chłopaka i u innych osobistych znajomych. Zastanawiam się dlaczego znacząca większość ludzi reaguje teraz w ten metodę.  W praktyce żadna osoba nie jest w stanie się wyłamać i zapytać o co chodziło. Dlaczego jesteśmy tak uzależnieni od tłumu, od tego, co powie społeczeństwo, czemu nie potrafimy być kreatywni wyłącznie ślepo za kimś podążamy? Nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie. Zasadniczą odpowiedzią jaka przychodzi mi do głowy jest fakt, że człowiek jest to zbudowanie stadne. Utrzymanie się w kategorii jest to jeden z ludzkich priorytetów, bo jako zwierze, człowiek nie lubi działać sam. http://centrumsilosow.pl. Kiedyś interesowały mnie bardzo sprawy ludzkiej psychiki, zastanawiałam się nad sensem większości ludzkich reakcji. W tej chwili już się tym nie zajmuję, pomimo, że ten zagadnienie cały czas jest dla mnie zagadką. Ja również w zdecydowanej większości przypadków łapię się na tym, że zachowuję się totalnie stadnie i w większości przypadków bezmyślnie podążając za tłumem. Popadam w wielu sytuacjach w owczy pęd, kiedy jest na coś moda i sama w sumie nie wiem, kiedy z uwagą cos takiego się ze mną dzieje. Kiedyś sama śmiałam się z ludzi goniącymi za modą, dzisiaj sama biegnę w tym wyścigu. Nie potrafię się wyłamać i nosić czegoś innego, nie mam własnego specjalnego stylu.  W sumie chciałabym kiedyś spróbować, jak to jest się przełamać, ale boję się rekcji innych na moje zachowanie i to jest w chwili obecnej kolejna obserwacja, jakiej dokonałam- niepewność przed oceną tłumu; oceną innego zachowania, inności, unikalności.